Pierwsza część jest warta co najwyżej 2/10, druga już jest lepsza: 7/10, więc średnia to właśnie niepełna piątka. Cóż... od samego początku denerwuje patos (ten w stylu "zrobię mu to i tamto"), kiepska muzyka i pewna absurdalność niektórych wątków, najbardziej chyba miłość od pierwszego wejrzenia zrobiona w sposób nieromantyczny, co nadawało "Deewanie" trochę śmieszności (a nie: humoru;)) Najgorszymi momentami były teledyski, a słowa piosenek były tak banalne i na jedno kopyto ("kocham cię"), że spokojnie można przewijać;) Słabe wykonanie i kiepska gra aktorska głównej pary oraz brak urody u bohatera (Raviego), który wszak ma rzesze fanek i jest postacią rozchwytywaną denerwują tym bardziej, że fabuła filmu jest naprawdę fajna, ciekawa, jest kilka zwrotów akcji. Oczywiście widać tutaj dużo mankamentów adekwatnych dla bollywoodzkich filmów starej daty, takich jak nieśmiertelność głównej postaci (facet przeżył mimo iż postrzelono go przynajmniej 3 razy, w tym raz w serce, a potem spadł z wysokiej skały, i jeszcze potrafił chodzić i nawet się bić;)) czy trzykrotne powtórzenia pewnych ujęć, nie bardzo pełnych akcji (np. gdy bohaterka po prostu patrzy i myśli...;)) ... eh. Druga część, fajniejsza, zaczyna się od wielkiego wejścia Shahrukha, niestety podczas kolejnej kiepskiej piosenki, co bardzo mnie rozczarowało. Na szczęście, kolejna scena była już kłótnią tegoż bohatera z ojcem i od tej chwili trzeba przyznać, że SRK spisywał się naprawdę nieźle. Nie mógł być oczywiście tak rewelacyjny jak w wielu późniejszych filmach, bo rola tego nie wymagała:P Film kończy się w dość fajny sposób, nawet trochę trzyma w napięciu. No ale cóż - dla mnie, poza scenariuszem, bardzo liczy się wykonanie. W "Deewana" zawiodło mnie ono na wielu polach, dlatego nie zasługuje wg mnie na zbyt wysoką ocenę, a jego ogromną wadą jest to, że nie byłby wiele wart bez roli Shahrukha:) Nie mam pomysłu na pointę mojej wypowiedzi więc sobie odpuszczę;) Tylko pozdrawiam i raczej nie polecam;)